Co to było za szalone niedzielne popołudnie!

Wakacje rozpocząłem dosyć hucznie, bo od imprezy. 1 lipca o godzinie 8:00 wyruszyliśmy wraz z Wodzirejem Piotrem Staniszewskim na jak napisałem w tytule szalone poprawiny. Na miejscu byliśmy już około godziny 9:00, szybkie rozstawienie sprzętu, przebranie się w strój roboczy, kilka tańców na rozgrzewkę i już witaliśmy pierwszych gości. Było o tyle wesoło, że nie znaliśmy imion nowożeńców, a tym bardziej ich imion ze względu na to, że wszystkie sprawy były załatwiane przez ręce mamy panny młodej i jej siostry, polecieliśmy na żywioł. Zabawę rozpoczęliśmy o godzinie 12:00.

Nowożeńcy na sale wchodzili słysząc donośne sto lat śpiewane przez około 80 gości, którzy nie zwracali uwagi na to, że kogoś może boli głowa. Zaprosiliśmy wszystkich do posiłku, po czym wspólne zdjęcie i.... "Poloneza czas zacząć" Och jak pięknie się na nich wszystkich patrzyło, a tym bardziej jak pięknie się ich prowadziło w rytm tego jakże dostojnego tańca. Następny taniec wcale nie odbiegał dostojnością od poprzedniego, wszyscy goście falowali w rytmach walca wiedeńskiego.

Szczerze mówiąc myśleliśmy wraz z Piotrem, że goście będą chcieli odpocząć po weselu, porozmawiać z rodziną, NIC MYLNEGO! Parkiet był pusty tylko w czasie posiłków, a zabawa ani przez chwile nie zwalniała tempa wręcz odwrotnie. Pokazaliśmy tam kilka sprawdzonych animacji tanecznych: waka, tunak, Y.M.C.A, opa opa.

Ostatni kawałek zabrzmiał około godziny 17:00.

Na owej imprezie odbyła się premiera nowego kubraczka:

Zabawa, goście, czerwona sukienka.

21.04.2012r. to gościna na 18nastce przesympatycznych Modzelków, czyli rodzeństwa, które wyróżnia niesamowite podobieństwo. Zaczęliśmy tańcem, którym niczym polonez na weselu wpisuje się powoli w tradycję na 18nastkowych potańcówkach - belgijka, dla wielu oklepany i dobrze znany taniec, jednak jego integracyjna moc jeszcze nie przeminęła, a wręcz pięknie kwitnie.
Później powoli wedle życzenia solenizantów pojawiałem się z propozycjami tanecznymi. Swój debiut zaliczył taniec "Bomba", który rytmicznie wprawił w ruch bioder wszystkich gości.
Impreza była udana, a ja osobiście jestem z niej zadowolony. Więcej takich imprez!

 Ahh ta czerwona sukienka ;>

Bisnesman z liceum.

Tytuł tego posta odzwierciedla moje ostatnie myślenie. Gdzie jako prawie 18nastoletni dorastający młody mężczyzna siedzę w Kafeterii z klientami i podpisuje umowę, ustalam szczegóły co do kwot, wielkości zaliczki. W takich momentach czuję się "duży" i śmiało zgodzę się z tymi, którzy w tym momencie nazwą mnie narcyzem.

Trzy, a jak się uda to nawet cztery wesela i jedne poprawiny przede mną. Po dużej radości z wypełniających się danymi kartek kalendarza przyszły pewne obawy, "przecież to najważniejszy dzień ich życia, co jeśli coś z mojej strony pójdzie nie tak". Skoro młodzi oczekują ode mnie dojrzałości to pora uzbroić się w odpowiedzialność i cierpliwe przygotowania.

Może ktoś kto czyta  moje wypociny, o ile ktoś czyta, ma jakieś pomysł co do zabaw weselnych? Załóżmy, że zobaczyłaś/eś np. na You Tube ciekawy taniec integracyjny, proszę podziel się nim ze mną ;) 

Lato, lato wszędzie :)

Lato w tym roku zapowiada się niezwykle ciekawie. Czekają mnie aż cztery poważne imprezy. W czerwcu dwa wesela i jedne poprawiny, z początkiem lipca nadejdzie kolejne wesele, a do lata jeszcze daleko :) Jak widać współpraca z DJ'em Vampire przynosi piękne owoce, a będzie ich jeszcze więcej po zdobyciu takiego ogromu doświadczenia.

Dwa lata temu powiedziałem sobie: "kiedyś będę wodzirejem". Marzenia się spełniają, a na pewno te zgodne z Bożą Wolą. Trzeba tylko trochę cierpliwości i umiejętności znoszenia porażek, a sukcesy przyjdą same. Dziękuje tym, którzy we mnie wierzyli, konstruktywnie krytykowali, wspierali, podpowiadali, kochali.

PS. "Śpiewamy : La la la la, la la la la. "

"Poprowadzimy wesela, bale, studniówki ! "

A co z poprawinami ? Nigdy w życiu nie słyszałem, aby na poprawinach gościł wodzirej. Jednak jak widać można i tak.

Trochę ponad tydzień temu zadzwoniła do mnie pewna pani z dosyć specyficznym pytaniem: " Czy poprowadziłby pan poprawiny po weselu mojej córki? " SZOK! Jak się okazało wedle życzenia pary młodej poprawiny mają przypominać wesele "tylko bez oczepin". 10 punktów za kreatywność ! :)

Dla "obgadania" szczegółów spotkaliśmy się z mamą i starszą siostrą przyszłej panny młodej w klimatycznej Kafeterii. Sympatyczna rozmowa, podobne wizje imprezy oraz podobne wizje kosztorysów :). Nie lubię wyceniać swojej pracy, z chęcią zatrudniłbym kogoś do mówienia klientowi ile warte są moje usługi.
Ahh życie, życie, ciężko jest mówić o pieniądzach :)

PS. 1 Lipca Brok - JAZDA !

" Jeszcze raz, jeszcze raz! "

Tak właśnie reagowali najmłodsi podczas Bezalkoholowego Balu Karnawałowego na taniec "opa, opa". Ale może od początku ? Więc zaczęło się od zbugowanego pendrive'a. Całe szczęście muzykę do zabaw miałem na oddzielnym nośniku. Imprezę zacząłem w dość specyficznym miejscu gdzie reanimowałem psychicznie mojego ulubionego dj'a. Polonez na zatłoczonej sali wygląda wspaniale. Było nas około stu osób z czego 1/4 to dzieci. To one rozkręcały imprezę, gdy "starszyzna"stołowała się przy obfitych pogawędkach. Tę imprezę będę wspominał jaką tą, którą prowadziło się niezwykle przyjemnie, a sama postawa dzieci do dziś odbija się echem w moich wspomnieniach.

Pusta sala...

Ostatnia zabawa sylwestrowa, którą miałem przyjemność poprowadzić, była sama w sobie wymagającą imprezą. Na sali w której miesiąc później bawiło się około 100 osób, tańczyło zaledwie 25. Sama ilość gości na imprezie nie była zależna ode mnie (chyba że moje nazwisko odstraszyło ludzi przed przybyciem :> ), ale już fakt poziomu imprezy owszem. Tak, to była taka moja mała porażka. Muzyka ? Słabiutko i jestem tego w pełni świadomy. Dlaczego tak uważam? Głównie dlatego, że uważali tak goście, a oni są dla w mnie w takich chwilach najlepszymi krytykami.

Kryzysy są potrzebne, podczas ich przeżywania uczymy się na błędach, analizujemy i układamy plany na przyszłość. Lubię analizować :)

Nie tak dawno temu...

A właściwie wczoraj miałem okazję wraz dj'em Vampire poprowadzić zabawę dla 70-sięciu dzieci z świetlic mojego miasta. Ahh co to za piękne doświadczenie. Pierwszy raz prowadziłem imprezę przygotowywaną tylko i wyłącznie dla dzieci.
"Żeby wejść do królestwa niebieskiego musimy stać się jak dzieci", czyli musimy również bawić się jak dzieci, jakby nikt na nas nie patrzył, nie było żadnych problemów, tylko miłość. Nie ma większej radości jak uśmiechnięta młoda twarz, której na sam widok mojej osoby w kapeluszu pojawia się błysk w oku i takie bijące, trafiające do serca szczęście.
Ogólnie poradziliśmy sobie. Dzieci chętnie odpowiadały na nasze propozycje taneczne i muzyczne. Sam pomysł obdarowywania ich batonami w nagrodę okazał się strzałem w dziesiątkę. Po raz kolejny poznałem wartość chusty klanzy.

Na bieżąco.

W sobotę gościłem w Bisztynku. Początkowo lekkie problemy ze sprzętem, ale dosyć szybko się z tym uporaliśmy dzięki pomocy sympatycznych ludzi. Zaczęliśmy... i taka oczywista refleksja - bardzo ważna jest motywacja gości i ich nastawienie. Impreza była bezalkoholowa i niestety dalej krąży stereotyp, że "bez alkoholu bawić się nie można". Po początkowy trudach przebicia się przez ludzkie myślenie, rozkręciliśmy imprezę. Tańce cieszyły się dużym zaangażowaniem ze strony gości i to cieszy, dowartościowuje i motywuje. Sama gospodyni chyba była zadowolona - pozdrawiam tutaj Anię i dziękuje jeszcze raz za zaproszenie. Szkoda, że tak krótko!
Klanza fajna jest ;) Jutro o dzisiejszej zabawie z dziećmi.

PS. Ahh te "psychiczne reanimację" dj'a w damskiej łazience :)

Ten przestój był potrzebny...

Praktyka pogrzebana. Jak skończył się Wielki Post tak też skończyły się oferty imprez do prowadzenia, a ja sam specjalnie się do tego nie pchałem. Pozornie zupełnie przygasłem. Jednak zaczęła rosnąć moja wiedza teoretyczna. Masowe czytanie ebook'ów Sylwka Laskowskiego, oglądanie dużej ilości filmików na yt w poszukiwaniu inspiracji i nowych animacji tanecznych. Do dziś widzę owoce gromadzenia tej wiedzy, choć rzadko przekłada się na praktykę, daje pewność siebie oraz mobilizacje do działania. Następnie w mój życiorys wpisał się kolejne warsztaty, ale o nich nieco później.

PS. Jutro podbijam Warmię i salę bankietową, na której będziemy świętować 18 urodziny Ani.

Polonez w glanach.

Po imprezie sylwestrowej przyszedł czas na karnawał. Oazowa impreza, przebrania obowiązkowe. Ja głupi założyłem glany :) W pierwszej parze zatańczyłem ze swoją najmłodszą siostrą Olą. I wiecie co? To był najgorszy polonez jakiego tańczyłem w życiu i to nie dlatego, że tańczyłem go z 8 letnią dziewczynką. Pod koniec układu skończyła się ścieżka dźwiękowa i wskoczyła jakaś piosenka dody... Poczułem się wtedy jakby ktoś wsadził mi nóż w plecy, taka mała apokalipsa. Dalsza cześć imprezy? Lepiej, przynajmniej zdjąłem z nóg glany i mogłem szaleć na parkiecie, a "stasiu" przy dźwiękach "opa, opa" wyszedł wybornie. Jednak dalej byłem tylko nadwornym błaznem ...

PS. A dzisiaj oglądałem sale, na której we wtorek pobawimy się razem z grupą stu dzieciaków ;)

Siusiumajtek w cylindrze ...

Minęły już ponad dwa lata od pierwszej "prowadzonej" imprezy. Dlaczego w cudzysłowie? To była bezalkoholowa zabawa sylwestrowa. Ja świeżutko po warsztatach, pełen werwy i zapału. Twierdziłem, że skoro przez weekend nauczyłem się kilku tanecznych animacji to wiem już wszystko o wodzirejce - jakże błędne było te myślenie. Zaczęliśmy klasycznie... "Poloneza czas zacząć" i muszę Wam powiedzieć, że to najlepszy polonez jakiego kiedykolwiek prowadziłem. Później jednak było tylko gorzej. Muzykę przygotowywał ktoś inny, więc nie miałem wpływu na tempo imprezy. Dopadałem mikrofon tak co 1h, aby poprowadzić jakiś taniec. Same animacje spotykały się z dużym odzewem, ale niestety osobistego spełnienia nie było. Nie byłem tym, który prowadzi, a tylko tym który jest na doczepkę niczym nadworny błazen :>

PS. Uczymy się...